برای تولید میدان الکترومغناطیسی، به یک سیستم الکترونیکی با قدرت بالا نیاز است که بتواند علاوه بر تامین برق مورد نیاز برای ایجاد میدان الکترومغناطیسی در کویل ، فرکانس مناسب را نیز تولید نماید. در این زمینه نیازمند به دو سیستم کنترلی وجو دارد :

رکتیفایر یا یکسوساز
اینورتر یا مولد فرکانس

هر دوی این سیستم ها در حوزۀ دانش الکترونیک قدرت (Power Electronic)  قرار دارند. در قلب هردوی این سیستم ها، از کلیدهای الکترونیکی با نام صنعتی "تریستور" استفاده می­شود که توانایی تامین نیاز هر دو بخش را دارد. ابتدا برق سه فاز از شبکه 20 کیلوولت به ولتاژ پایین­تری مانند 1000 ولت تبدیل شده و وارد یکسوساز می شود. در یکسوساز، ولتاژ AC ورودی تبدیل به ولتاژ DC شده و سپس برای تولید فرکانس و ولتاژ مورد نظر، وارد اینورتر می شود. در اینورتر، ولتاژ و فرکانس مورد نیاز ایجاد شده و به سمت کویل مولد میدان الکترومغناطیسی هدایت می­شود. اکنون میدان مغناطیسی ایجاد شده توانایی ذوب فولاد را دارد.

در سیستم های جدید کنترلی، از کنترلرهای دیجیتال استفاده می شود. این کنترلرها که بصورت نرم افزاری طراحی می شوند، قابلیت های کنترلی فراوان و پیشرفته ای را ایجاد می کنند که به بهبود کنترل، حفاظت، تنظیم  و عیب یابی سیستم کمک شایانی نموده اند. امروزه در سیستم های اروپایی، روش های کنترلی قدیمی منسوخ شده اند و کشورهای سازندۀ دیگر مانند ترکیه، هندوستان، استرالیا و حتی انگلیس هنوز از سیستم های آنالوگ بهره می­برند.

 استفاده از تریستورها در بخش کنترلی کوره های القایی، نیازمند دانش و تخصص کافی می­باشد. انتخاب تریستور مناسب، انتقال حرارت ایجاد شده در تریستورها، اعمال نیروی مناسب به آنها و اعمال فرمان روشن/خاموش با تمامی مشخصات ذکر شده برای این قطعۀ نیمه هادی، نیازمند طراحی دقیق و بهره مندی از تخصص­های الکترونیک و مکانیک است.